کد مطلب:182730 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:125
تداوم سیاست های فرهنگی
در زمان امام سجاد علیه السلام مخدوش نمودن چهره عترت و سب و نفرین بر چهره درخشان عترت و امیرالمؤمنین علیه السلام به صورت گسترده در محفل و مجلس جمعه و جماعات و بر فراز هزاران منبر ادامه می یابد. [1] در اوان زمان امام سجاد علیه السلام سردمدار حزب عثمانیه، یزید است كه به فسق و تباهی شهرت دارد. یزید سگ باز، میمون باز، شراب خوار، علنی فجور مرتكب می شود و به ساقی می گوید به من و عبیدالله كه محرم اسرار من است شراب بنوشان. سپس به آوازه خوان ها دستور دانس و رقص می دهد. [2] .
[ صفحه 174]
هنگامی كه این سیره و روش سردمدار باشد، البته كارگزاران نیز بر همین روش خواهند بود و فساد و تباه همه را فرامی گیرد. در زمان وی شراب و شراب خواری آشكار گردید و غنا و آوازه خوانی در سرتاسر كشور اسلامی رواج می یابد. حتی در دو شهر مكه و مدینه غنا و آوازه خوانی آن گونه شهرت یافت كه اكثریت جمعیت را پوشش می دهد! (توضیح بیشتر در این باره خواهد آمد).
عبدالملك كه با زنی به نام «ام درداء» هم نشین بود به وی می گوید افزون بر نوشیدن شراب، خون نیز می نوشم. [3] این همان عبدالملك است كه خویش را زاهد نمایان می سازد. ولید بن عبدالملك آن مقدار مست شراب خواری شد كه بعد از بخشش هزار دینار به آوازه خوان معروف «عطرد» خود را در داخل حوض شراب افكند. [4] شراب آن مقدار رواج یافته كه حوض ها از آن مملو شده اند. در مجلس آوازه خوان معروف «جمیله»، عمر بن ابی ربیعه آن مقدار شراب می نوشد كه مست لا یعقل لباس خود را از بالا تا پایین پاره می نماید. [5] در همین زمان عبدالملك به حجاج نامه نگاشته، از وی درخواست سی نفر جاریه (دختر) می نماید. [6] .
در تهاجم فرهنگی حزب عثمانیه آن مقدار حدیث مجعول و دروغ منتشر می شود و دهان به دهان می گردد كه حتی دین باوران جامعه برخی دروغ ها را حق می پندارند! [7] در زمان بنی امیه به مراكز آموزش و
[ صفحه 175]
پرورش بخش نامه كردند همان گونه كه قرآن به كودكان و نوجوانان می آموزند، حدیث های دروغ در شأن بنی امیه به آنان آموخته شود.این حدیث های دروغین را حتی در خانه و كاشانه به زن و فرزند و خدمت كار و... می آموختند.
در زمان بنی امیه برای این كه حدیث های دروغین مورد پذیرش جامعه قرار گیرد، تنها به دروغ بستن به زبان رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم اكتفا نمی كردند، بلكه حدیث های فراوان در شأن بنی امیه به زبان عترت همانند امام باقر علیه السلام و... نیز می آویختند. در زمان بنی امیه بخش نامه می كنند هیچ كس حق ندارد حدیث منقبت علی علیه السلام كه از رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم بر زبان هاست بیان كند و به دیگری بگوید.
حزب عثمانیه دستور می دهد در برابر احادیث فراوانی كه از زبان رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم در مورد خورشید فضیلت علی علیه السلام بر سر زبان ها بود، ضد آن مضمون جعل و منتشر سازند.
بیشترین احادیث ساختگی برغم بنی هاشم در زمان حاكمیت بنی امیه جعل و منتشر شد. در نشر فرهنگ اموی هر كس در منقبت عثمان به دروغ حدیث جعل و منتشر می ساخت، خود و خانواده و عشیره اش از جانب حكومت مورد حمایت و تأمین مالی قرار می گرفتند. در مقابل هر كس در مورد اهل بیت (علیهم السلام) از فضایل بی پایان آنان سخنی به میان می آورد، از تمام حقوق و مزایا محروم می شد و خانه و كاشانه اش ویران می گشت!
در زمان امام سجاد علیه السلام فرهنگ این گونه استقرار یافته است كه كسی نباید نام فرزند خودش را علی یا حسن یا حسین و یا فاطمه، نام
[ صفحه 176]
گذاری كند! و شخص به جرم این كه نامش «علی» است، از تمام حقوق اجتماعی محروم می گردد و به تعبیر خودش عاق می شود كه نامش علی است. [8] .
[ صفحه 174]
هنگامی كه این سیره و روش سردمدار باشد، البته كارگزاران نیز بر همین روش خواهند بود و فساد و تباه همه را فرامی گیرد. در زمان وی شراب و شراب خواری آشكار گردید و غنا و آوازه خوانی در سرتاسر كشور اسلامی رواج می یابد. حتی در دو شهر مكه و مدینه غنا و آوازه خوانی آن گونه شهرت یافت كه اكثریت جمعیت را پوشش می دهد! (توضیح بیشتر در این باره خواهد آمد).
عبدالملك كه با زنی به نام «ام درداء» هم نشین بود به وی می گوید افزون بر نوشیدن شراب، خون نیز می نوشم. [3] این همان عبدالملك است كه خویش را زاهد نمایان می سازد. ولید بن عبدالملك آن مقدار مست شراب خواری شد كه بعد از بخشش هزار دینار به آوازه خوان معروف «عطرد» خود را در داخل حوض شراب افكند. [4] شراب آن مقدار رواج یافته كه حوض ها از آن مملو شده اند. در مجلس آوازه خوان معروف «جمیله»، عمر بن ابی ربیعه آن مقدار شراب می نوشد كه مست لا یعقل لباس خود را از بالا تا پایین پاره می نماید. [5] در همین زمان عبدالملك به حجاج نامه نگاشته، از وی درخواست سی نفر جاریه (دختر) می نماید. [6] .
در تهاجم فرهنگی حزب عثمانیه آن مقدار حدیث مجعول و دروغ منتشر می شود و دهان به دهان می گردد كه حتی دین باوران جامعه برخی دروغ ها را حق می پندارند! [7] در زمان بنی امیه به مراكز آموزش و
[ صفحه 175]
پرورش بخش نامه كردند همان گونه كه قرآن به كودكان و نوجوانان می آموزند، حدیث های دروغ در شأن بنی امیه به آنان آموخته شود.این حدیث های دروغین را حتی در خانه و كاشانه به زن و فرزند و خدمت كار و... می آموختند.
در زمان بنی امیه برای این كه حدیث های دروغین مورد پذیرش جامعه قرار گیرد، تنها به دروغ بستن به زبان رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم اكتفا نمی كردند، بلكه حدیث های فراوان در شأن بنی امیه به زبان عترت همانند امام باقر علیه السلام و... نیز می آویختند. در زمان بنی امیه بخش نامه می كنند هیچ كس حق ندارد حدیث منقبت علی علیه السلام كه از رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم بر زبان هاست بیان كند و به دیگری بگوید.
حزب عثمانیه دستور می دهد در برابر احادیث فراوانی كه از زبان رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم در مورد خورشید فضیلت علی علیه السلام بر سر زبان ها بود، ضد آن مضمون جعل و منتشر سازند.
بیشترین احادیث ساختگی برغم بنی هاشم در زمان حاكمیت بنی امیه جعل و منتشر شد. در نشر فرهنگ اموی هر كس در منقبت عثمان به دروغ حدیث جعل و منتشر می ساخت، خود و خانواده و عشیره اش از جانب حكومت مورد حمایت و تأمین مالی قرار می گرفتند. در مقابل هر كس در مورد اهل بیت (علیهم السلام) از فضایل بی پایان آنان سخنی به میان می آورد، از تمام حقوق و مزایا محروم می شد و خانه و كاشانه اش ویران می گشت!
در زمان امام سجاد علیه السلام فرهنگ این گونه استقرار یافته است كه كسی نباید نام فرزند خودش را علی یا حسن یا حسین و یا فاطمه، نام
[ صفحه 176]
گذاری كند! و شخص به جرم این كه نامش «علی» است، از تمام حقوق اجتماعی محروم می گردد و به تعبیر خودش عاق می شود كه نامش علی است. [8] .
[1] بحار، ج 46، ص 120.
[2] مروج الذهب، ج 3، ص 67.
[3] تاريخ الخلفاء، ص 257.
[4] الأغاني، ج 2، ص 226.
[5] نهايه الارب، ج 5، ص 44.
[6] مروج الذهب، ج 3، ص 149.
[7] شرح ابي الحديد، ذيل خطبه شماره 210.
[8] همان.